donderdag 7 augustus 2014

De aanhouder wint...

Vanochtend besloot ik eindelijk eens het fietsstoeltje van mijn fiets te halen. De jongste is bijna 9 en zit (uiteraard) nog maar zelden achterop. De reden waarom het stoeltje er nog steeds op zat, is dat ik er zo lekker veel boodschappen in kan opstapelen. (Daar moet ik nog een oplossing voor bedenken).
De fietstassen had ik er zo af en toen begon het gedoe...
Tjonge jonge, voor elk dingetje was er een andere schroevendraaier of sleutel nodig. Heel handig!
Het stoeltje zelf was er vrij snel vanaf, maar toen de verlengde bagagedrager en buggydrager nog... Alles was zo ontzettend vastgeroest! Niet gek natuurlijk na meer dan 11 jaar trouwe dienst door weer en wind.
Gelukkig had ik WD40 staan voor het geval 'je kunt nooit weten' aanbrak. Flink insprayen, geduld, nog maar eens sprayen. Van de wachttijd maakte ik gebruik om een houder voor mijn mobieltje op het stuur te bevestigen. Handig (lijkt me) met geocachen. Wrikken, draaien, en ja hoor, uiteindelijk was de verlengde bagagedrager er ook af.
Nu hoefden er nog maar twee moeren los...


Kijk, dit waren de hardnekkige boosdoeners.
De bout bleef meedraaien met de moer en dat schiet natuurlijk geen moer op. Zo goed mogelijk klemde ik de bout vast en probeerde de moer los te draaien. Maar wat ik ook deed, het lukte niet.
Overbodig te zeggen dat ik me in allerlei bochten moest wringen om goed bij de moer te kunnen.
Terwijl de zoveelste ronde WD40 introk, googelde ik op 'vastgeroeste moer, bout draait mee'.
Allerlei tips kwamen voorbij. Coca Cola, verhitten, afzagen etc. De meest simpele en uitvoerbare tip was met een hamer eens flink (maar voorzichtig) op de moer en bout te tikken. Ik bracht deze tip ten uitvoer met de zwaarste moersleutel die ik had liggen, omdat ik geen zin had alweer naar de zolder te gaan om daar de hamer te halen. En zowaar! Heel langzaam kwam de moer los. Met de tang moest ik wel de bout tegenhouden, wat niet altijd makkelijk was, maar het werkte! Winding voor winding doorliep de moer het schroefdraad tot hij eindelijk op de grond plofte. Jippie!
Nog blijer was ik toen ik zag dat de buggydrager er nu zo vanaf getild kon worden.
Met een oud doekje en een emmer sop heb ik de fiets lekker schoongemaakt. Daarna sneed ik met een Stanleymes de gleuven in de fietstas open waar de snelbinders doorheen gehaald konden worden. Door het stoeltje heb ik die nooit kunnen gebruiken, maar nu kan het wel.
Nu maar hopen dat ik mijn fiets nog terug kan vinden bij de winkels...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten