Alweer een 'boekenblog', gebeurt er op het moment niets meer in Huize Foekens? Eerlijk gezegd: nee.
Dat komt grotendeels omdat ik een paar weken in de lappenmand heb gezeten, niets ernstigs, maar wel vervelend. En ja, wat gebeurt er dan? Alles blijft liggen (tot stof en kruimels aan toe ;) ), behalve datgene dat op je pad komt. Dinsdag was dat de boekbespreking van mijn nichtjes.
De oudste had gevraagd of ik haar boekbespreking over Dwarrelletters wilde opluisteren, waarop geregeld is dat ook de jongste dan haar boekbespreking over Bart wordt verkeersagent houden zou.
's Ochtends hielp ik eerst Mirjam naar school en stapte vervolgens op de fiets naar het station, waar ik de eerste trein na negen uur pakte.
Oké, dit was de eerste trein na negen uur, maar die ging naar Zwolle, terwijl ik op Rotterdam Alexander uit moest stappen. Ik had koffie bij me en een mooi boek en de tijd vloog om, al liepen we gaandeweg wel wat vertraging op door een vertraagde stoptrein voor ons. Ideaal hoor, om onderweg op je mobiel de reisadviezen te kunnen opvragen! Oorspronkelijk moest ik in Utrecht overstappen, maar dat ging ik niet halen, had ik al snel in de gaten. Gewijzigd advies: blijven zitten en in Gouda overstappen (op de trein die ik in Utrecht zou missen?). We reden het station van Amersfoort al binnen toen ook dat advies ineens verviel: hier overstappen, werd het nu.
'O, moet u hier eruit?' vroeg de man naast mij verbluft toen ik ineens mijn spullen bij elkaar zocht. Ja, dus. Na een minuut of tien kwam de trein die ik moest hebben, een rechtstreekse naar Rotterdam. Deze trein had geen vertraging en zonder problemen stapte ik op Rotterdam Alexander uit de trein en in de metro. Een paar haltes maar, want bij Schenkel moest ik er alweer uit. Het was een kwartier later dan gepland, nog steeds mooi op tijd voor de boekbespreking van Dwarrelletters, maar jammer genoeg te weinig tijd om een paar
munzees te plakken. Mooi op tijd arriveerde ik bij groep zeven. Zodra ik de deur opendeed begon mijn nichtje al te glimmen. Alles was al startklaar, dus na de juf de hand geschud te hebben (leuk, we kenden elkaar nog uit de tijd dat zij ook in Almelo woonde) liepen we van stapel. Nou ja, we... ik mocht eerst luisteren naar de bespreking en het voorlezen en kijken naar de PowerPoint. Ik weet niet welk cijfer ze gekregen heeft, maar als ik het moest becijferen dan was het een mooi hoog cijfer geweest! Daarna was het tijd om vragen te stellen. Eerste vraag: Is je tante christelijk? Langzamerhand verschoven de vragen naar mij en aan de hand van de vragen en mijn eigen PowerPoint vertelde ik over mij, mijn boeken en hoe worden boeken eigenlijk gemaakt?
Wat werden er veel leuke en goede vragen gesteld! Aan het eind had ik nog een poster voor juf en gesigneerde boekenleggers voor de klas.
Na de pauze was mijn andere nichtje aan de beurt en ook bij haar ging het heel erg goed! Ook een hoog cijfer, als ik het voor het zeggen heb. Hier heb ik mijn PowerPoint niet eens van stal gehaald, zoveel vragen waren er. Wat in elke klas terugkwam was de vraag hoeveel er van mijn boeken echt is. Tja, dat is natuurlijk een beetje het geheim van de schrijver, maar niet bij alles, want hondje Jip uit de Bart- serie bleek echt te bestaan en nauwkeurig door illustrator
Melanie Broekhoven te zijn nagetekend. Al was daar ook meteen de vrijheid die een schrijver heeft, te zien. De echte Jip is namelijk in mannetje, terwijl de Jip in het boek een vrouwtje is. Ook hier een poster voor de juf en gesigneerde boekenleggers voor de klas.
Mijn nichtje bracht me naar groep zes (want ja, als ik er toch was...) en daar was het van hetzelfde laken een pak. En overal die lastige vraag hè? 'Wat vind je het mooiste boek?' Daar weet ik dus echt geen antwoord op, meestal vertel ik dus maar dat ik
Gedropt het meest bijzonder vind, omdat dat mijn eerste boek is. En ook hier had ik een poster voor de juf en boekenleggers, niet gesigneerd, want verschil moet er zijn ;)
Als laatste was groep acht aan de beurt. Daar waren veel kinderen die mijn boeken kenden, heel leuk! Wat hebben ze gelachen om het verhaal van Mr. X (dat verhaal vertel ik een andere keer). Na het uitdelen van de poster en boekenleggers was het voor groep acht hoog tijd om naar gym te gaan en voor mij om naar huis te gaan. Tegelijk met de metro kwam ik op het metrostation aan en op het treinstation kwam de trein er bijna meteen aan. Dat ging lekker vlot!
Van de school had ik een leuke bon en een lekkere zak drop voor onderweg meegekregen. Daar kwam ik de tijd wel mee door.
Met een paar minuten vertraging kwam ik aan op Almelo en was ik precies op tijd thuis om Mirjam naar het orkest te brengen.
