NEMO

Onlangs zijn Mirjam en ik, met gebruikmaking van onze Museumkaart, naar NEMO in Amsterdam geweest. (Bij mooi weer zouden we de stoomtram van Hoorn naar Enkhuizen doen). Vijftien euro per persoon entree... Als je een paar van zulke musea doet, dan heb je je museumkaart er razendsnel uit. Hetzelfde geldt trouwens voor het WeekendVrij-abonnement van de NS als je vooral in het weekend (vanaf vrijdagavond 18.30 uur!) regelmatig met de trein gaat. Voor kinderen tot en met elf jaar krijg je er gratis een KidsVrij-abonnement bij. (Actietarief tot eind 2014 is 29 euro per maand).
We waren eerder startklaar dan gepland, dus we namen een trein eerder. We moesten nu overstappen, maar dat is niet erg. Vanaf Amsterdam Centraal ben je met een paar minuten lopen bij NEMO.
We waren er allebei nog nooit geweest.
Wat was er veel te doen! Het was net een grote speeltuin met allemaal activiteiten die kinderen enorm aanspreken en die tegelijkertijd allerlei natuurkundige principes op een beknopte, begrijpelijke manier duidelijk maakten.
Waar Mirjam -natuurlijk- meteen op af stoof was het bellen blazen. Ik geloof dat er geen kind is dat daar bij weg kan blijven.

De voorstelling Kettingreactie viel ons nogal tegen omdat je er maar weinig plaatsen zijn vanwaar je alles kunt volgen en er ging veel mis, maar het idee erachter was leuk en herinnerde me aan mijn oudste kinderen die vroeger zoveel met dominostenen gespeeld hebben en van alles in hun baan konden gebruiken.
In het KinderLab konden proefjes gedaan worden. Dat was slim geregeld en dat werkte prettig. Je kunt uit verschillende proeven kiezen en als je nog een proef wilt doen, dan moet je weer achteraan aansluiten. De lengte van de rij viel erg mee, met een paar minuten waren we steeds aan de beurt.

In de loop van de middag werd het behoorlijk druk en waren sommige dingen niet zo goed meer te doen, voornamelijk door voordringende kinderen of kinderen die langslopend toch gauw jouw bezigheden denken te moeten verstoren. (Geen ouder die zijn/haar kind terechtwees. Tja, soms doe ik het dan maar. Een boze blik en een waarschuwend opgestoken vinger doen soms wonderen :) )
Al met al is NEMO een superleuk museum. De drukte waar ik altijd zoveel over hoorde viel me eigenlijk erg mee.
Voor onze Museumkaart verloopt, brengen we misschien nog wel een bezoekje aan NEMO.
Via het schuin aflopende dakterras op de vijfde verdieping liepen we in een stralend zonnetje helemaal naar beneden het museum uit, waarbij we een blik konden werpen op het Scheepvaartmuseum dat ook nog op ons to-do-lijstje staat.

We liepen nog even het centrum in en daarna namen tegen zessen de trein naar huis. Op Amersfoort hadden we voldoende overstaptijd om een patatje te halen die we in de trein opgesmikkeld hebben.